In the exhibition Amalia. Ambitie met Allure (Amalia. Ambition with Allure), Amalia van Solms (1602-1675) steps out of her husband’s shadow and Museum Prinsenhof Delft places her in the spotlight for the first time. By a twist of fate, the young Amalia, Countess of Solms-Braunfels, ended up in The Hague in 1621. Her marriage to Stadtholder Frederick Henry of Orange instantly made her the most important woman in the Republic. In the exhibition, Amalia’s role and political influence become clearly visible, as does the unique position she fulfilled as a woman at the time with verve. The focus is on the dynastic and political strategy that Amalia outlined, the visual culture that she used for this and the creation of the Oranjezaal. Various unique and personal objects tell the story of Amalia’s life, from her arrival in the Republic to her funeral in 1675 in the Nieuwe Kerk in Delft. See the Dutch text below for more information.

Amalia van Solms

Het verhaal van Amalia wordt op een toegankelijke en hedendaagse manier verteld aan de hand van zeven A’s, die Amalia’s persoonlijkheid, ambitie en strategie illustreren: Avontuurlijk, Aanwezig, Aanzien, Autoritair, Assertief, Atypisch, Aanhouder. Deze A’s vormen als universele waarden het raamwerk van de tentoonstelling. Als naamgeefster van onze huidige prinses Amalia heeft ze nog steeds een sterke verbinding met het heden. Persoonlijke objecten zoals haar met zilver gedecoreerde bijbel uit de collectie van Koninklijke Verzamelingen en alledaagse gebruiksvoorwerpen met beeltenissen van het stadhouderlijk echtpaar zijn te zien. In de tentoonstelling komen diverse bijzondere portretten, schilderijen en andere objecten van Amalia en Frederik Hendrik samen, waaronder stukken die nog niet eerder in deze context aan het publiek getoond zijn.

Amalia vormt samen met Frederik Hendrik hét powerkoppel van de zeventiende eeuw; ze zijn invloedrijk in Europa en razend populair bij alle lagen van de bevolking. Met gevoel voor diplomatie bespeelt Amalia de politiek in Europa en brengt tegelijkertijd het hofleven in Den Haag tot grote hoogte. Op zeer strategische wijze beïnvloedt Amalia blijvend het verloop van de geschiedenis van de Republiek en huis Oranje-Nassau, onder andere door het sluiten van uitermate gunstige huwelijksallianties voor haar kinderen. Na het overlijden van Frederik Hendrik ontpopt Amalia zich tot een ware staatsvrouw, die het aanzien van haar hof als cruciaal ziet om de positie en macht van het huis Oranje-Nassau te versterken.

Bepaalde rollen en eigenschappen die in haar tijd als ‘typisch’ vrouwelijk worden gezien, gebruikt Amalia in haar voordeel. En boven alles weet Amalia de kracht van beeld goed te benutten. Beeld in de vorm van portretten, paleizen met luxegoederen en vorstelijke allure. Beeld in de vorm van zelfpresentatie en een toonaangevende kunstcollectie. Amalia is een groot bewonderaar en verzamelaar van Aziatische kunst en in hiermee in Europa een echte trendsetter. Amalia’s beeldcultuur bereikt een climax in haar laatste levensfase met haar weduwecultus en de totstandkoming van de Oranjezaal in Huis ten Bosch.