Antoon van Welie
Allegory on the Dutch Royal House, 1948-49
Rijswijk, Netherlands Institute for Cultural Heritage (ICN)
Museum information
The Nijmegen artist Antoon van Welie (1866-1956) earned the epithet “the last decadent painter” with his portraits of mondaine society figures throughout Europe. He was also a familiar figure in the Dutch worlds of art and literature. Van Welie, a pious Christian, suffered from the ambivalence of his reputation as a serious artist and a decadent.
De laatste decadente schilder
“Wie een poging mocht wagen van de moderne vaderlandsche schilderkunst een kenschetsend overzicht te geven, zou aan Antoon van Welie een afzonderlijk hoofdstuk dienen te wijden”, schreef Frits Lapidoth in 1912 in Op de Hoogte. Museum Het Valkhof zal in de zomer van 2007 dit hoofdstuk gaan schrijven. Naar aanleiding van zijn 50e sterfdag op 24 september 2006 eert het museum Antoon van Welie met een grote overzichtstentoonstelling van schilderijen en tekeningen.
Van Welie, geboren in Afferden bij Nijmegen, ontwikkelde zich in de jaren 1890 tot een typische fin de siècle-kunstenaar: zelfbewust en mondain. Bij het zien van zijn schilderijen met sprookjesachtige taferelen in een mysterieuze symbolentaal karakteriseerde de Franse schrijver Anatole France hem als “de laatste decadente schilder”. Tussen 1900 en 1925 was Van Welie dé portrettist van de internationale society. In zijn ateliers in Parijs, Rome, Londen en Den Haag portretteerde hij diva’s, politici, adel en pausen, maar ook zijn moeder en diverse personen uit zijn geboortestreek. Daarnaast begaf Van Welie zich in kringen van schrijvers, acteurs en kunstenaars, waaruit onder meer portretten van Louis Couperus, Willem Kloos, Sarah Bernardt en Yvette Guilbert voortvloeiden. Het christelijke geloof werd in de jaren voor zijn dood een onmiskenbare inspiratiebron.
Antoon van Welie (1866-1956) – De laatste decadente schilder toont een uniek beeld van de artistieke ontwikkeling van deze internationaal befaamde symbolistische kunstenaar en societyschilder. Dit monografisch retrospectief vertelt niet alleen het verhaal van Antoon van Welie’s tweestrijd tussen appreciatie en afkeuring – de tragiek van zijn persoonlijke en kunstzinnige leven -, maar geeft hem ook een plek binnen de Nederlandse kunstgeschiedenis.
Publication
Antoon van Welie (1866-1956) – De laatste decadente schilder
Karin van Lieverloo and Pieter Roelofs
Catalogue of an exhibition held in Nijmegen (Museum Het Valkhof) in 2006
304 pp., illustrated
Zwolle (Waanders) 2006
ISBN-13 978-90-400-0341-9